فروم در مورد پرخاشجویی و خوددوستی مطلب جالبی دارد که در ادامه خلاصهای از آن میآید.
... شخص خوددوست اغلب نه از طریق بستگی با دیگران، یا به وسیله کار یا دستاورد واقعی خودش، که با اعتقاد کاملاً ذهنی خویش در مورد کامل بودن، برتری خودش بردیگران، ویژگی فوقالعادهاش، به مفهومی از ایمنی دست مییابد. ... هرگاه دیگران با اهمیت ندادن به او، انتقاد از او، یا به رخ کشیدن چیز نادرستی که گفتهاست، شکست دادن او در بازی یا بسیاری موارد دیگر، خوددوستی اش را جریحهدار کنند، معمولاً با عصبانیت یا خشم شدید واکنش انجام میدهد، خواه آن را نشان دهد یا نه، یا حتی از آن آگاه باشد یا نه. این شخص هرگز کسی که خوددوستیاش را جریحهدار کرده نمیبخشد و اغلب چنان شوقی برای انتقام دارد که اگر جسمش یا داراییاش مورد هجوم واقع میشد، شدت بسیار کمتری داشت.
...
در میان رهبران سیاسی، خوددوستی به میزان زیاد رایج است؛ میتوان آن را بیماری یا ویژگی شغلی درنظر گرفت، به ویژه در میان کسانی که قدرت خود را مرهون نفوذ بر مخاطبین بسیارشان هستند. ... رهبر خوددوست به خاطر تعادل ذهنی خوش نیازمند موفقیت و تحسین است. اندیشهی عظمت و لغزش ناپذیریش اساساً برخودبزرگبینی خوددوستانهاش مبتنی است نه بر دستاوردهای واقعیش به عنوان موجودی انسانی. با وجود این، بدون غرور خوددوستانهاش نمیتواند زندگی کند، زیرا هسته انسانیش (اعتقاد، وجدان، عشق و ایمان) چندان رشدی نیافتهاست. اشخاص فوقالعاده خوددوست، اغلب مجبورند مشهور بشوند، زیرا در غیر اینصورت ممکن است افسرده و بیمار شوند.
خوددوستی میتواند به صورت گروهی نیز بروز کند. در خوددوستی گروهی، هدف فرد نیست، بل گروهی است که فرد بدان تعلق دارد، فرد میتواند به طور کامل از آن خبرداشته باشد، و بدون هیچ محدودیتی آن را بیان کند. بیان اینکه "کشور من" (یا ملتم، یا دینم) بهترین، قدرتمندترین، صلحدوست ترین، مانند آن است، به هیچ روی دیوانگی نمینماید؛ برعکس همانند میهنپرستی، ایمان، و وفاداری به نظر میرسد.
... خوددوستی گروهی، کارکردهای مهمی دارد. در وهله نخست، همبستگی گروه را افزایش میدهد ... دوم به اعضای گروه احساس غرور میدهد. حتی اگر کسی، بدبخت ترین، بیچارهترین و بیحیثیتترین عضو گروه باشد، در این احساس که "من عضوی از بهترین گروه جهانم" برای وضعیت او، جبرانی وجوددارد.... طبقهای از اجتماع که از زندگی، بیشتر برخوردار میشوند، کمتر متعصباند (تعصب ویژگی مشخص خوددوستی گروهی است) تا آنان که، همانند طبقههای میانی پایینتر، در همهی زمینههای مادی و فرهنگی دچارکمبودند و زندگی صددرصد کسالتباری را میگذرانند.
...
کسانی که خوددوستیشان بیشتر به گروهشان بازمیگردد تا به فرد خودشان، به همان اندازهی خوددوستان فردی حساسند، و نسبت به هر آسیبی، واقعی یا توهمی، که به گروهشان وارد آید با خشم واکنش نشان میدهند.
***
پینوشت یک
برادر! دعا کردنت را دیدهام، کز کردنت در گوشهای و به یاد شهدای جنگ اشک ریختنت را دیدهام. دیدهام که ورای همه هایوهوی و دلفریبیهای دنیا آرزوی شهادت داری. اما "حقیقت"، عهد نکرده که همیشه در کنار توباشد. طنز تلخ زندگی تو آنجاست که با آرزوی شهادت در دل، رفتاری شبیه ظالمین و ستمکاران داشتهباشی و دیگران را به فیض شهادت برسانی!
پینوشت دو
وای برشهری که در آن آزادگان در زنجیرند، وای برشهری که در آن فرهیختگان در بندند، وای برشهری که در آن دانشجویانش اسیرند ... و صد وای بر شهری که در آن جنازهها هم امنیت ندارند.
پینوشت سه
به نقل از خبرآنلاین
رییس سازمان زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی از احداث 47 بازداشتگاه تا سه سال دیگر در کشور خبر داد و گفت: عملیات احداث برخی از این بازداشتگاه ها هم اکنون در حال انجام است.
غلامحسین اسماعیلی افزود: بودجه این سازمان در سال 90 و همچنین سال های دیگر، باید قدری افزایش یابد تا بتوان عملیات ساخت بازداشتگاه ها را طبق زمان بندی پیش برد.
معاون رییس قوه قضاییه اضافه کرد: خواست سازمان زندان ها این است که در سه سال آینده این 47 بازداشتگاه به بهره برداری می رسد.
پینوشت چهار
یارب مخواه روزی را برای ما، که از زنده بودنمان شرمگین باشیم
درودبیکران.راستش همیشه از خوندن نوشتهاتون منقلب میشم ولی مثل تحمل یه دردخوشایندِ،چندبار میخونمشون....
پی نوشت ۱ و ۴ بینظیرتر بودن و پی نوشت ۴ گمونم از وقتش خیلی وقته گذشته و به روی خودمون نمیاریم....
...........................
شاید نتونیم مرهمی بر دردهای هم باشیم، اما همدرد داشتن هم گاهی آدم رو آروم می کنه
ممنون از توجهتون
سال نو مبارک.آرزوی بهترینها و شادی و سلامتی براتون از خدا دارم.پاینده و آزاد باشید
ممنون
برشما هم مبارک