ندای خاموش

چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید

ندای خاموش

چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید

یاعلی

یاعلی

اگر تا آخر عمر دستم به ضریح مبارکت نرسد، برایم آنقدر سخت نیست که زائر تو بخوانندم اما بی اعتنا به مظلومی باشم که یاری گر می طلبد. که تو در هنگام قدرت و در هنگام چیرگی بر دشمنی که  تا پیش از مغلوب شدن تیغ بر رویت کشیده بود رئوف و مهربان بودی و هنگام گرفتن حق و دفاع از آن توفنده و بی گذشت.


یاعلی

اگر مرا شیعه تو نخوانند برایم سخت تر از آن نیست که خود را پیرو تو بنامم تا به نامی برسم یا طمع مقامی داشته باشم. یا بخواهم در جایی که نان در تقدس نمایی است با نام پاکت آبرویی بخرم و ندانم که پیرو تو بودن آسان نیست و از جنس سوداگری های رایج نیست و بدانم که حتی در جمع تقدس فروشان اگر بخواهم ندای علوی سردهم چه بسا باید از آبرویم بگذرم.


یاعلی

اگر نام تو برزبانم نباشد برایم سخت تر از آن نیست که یاعلی گویان به معاویه اقتدا کنم و برای دنیایی که دینش نامیده ام میزان در دست بر فرق عدالت بکوبم و به خود اجازه دهم عوض عرضه کردن خویش بر عدالت، عدل خودساخته ام را در دست بگیرم و بر دیگران را بر آن عرضه کنم.

یا علی

اگر علوی نخوانندم بهتر از آن است که نام زیبایت را در دست بگیرم و آن را وسیله ای قراردهم مانند دیگر وسایل و به سمت و سویی بروم  که شباهتی و ارتباطی با سمت و سوی تو ندارد که تو خود صراط مستقیمی نه اینکه نامت وسیله ای برای اثبات بزرگی حقیری چون من.


یاعلی

دعایم کن

دعایم کن که مرا علوی ندانند تا زمانی که معنای آهن تفدیده را بفهمم. تا بفهمم سرّ آن را که چرا نباید پرکاهی را از روی ستم از دهان مورچه ای کشید حتی به قیمت به دست آوردن همه دنیا چه رسد به موقعیت و مقامی در گوشه ای از آن. تا بفهمم که جان دادن هنگام شنیدن خبر ظلم به زنی غیر مسلمان چرا نکوهیده نیست. تا بدانم چرا خم شدی و برخاک افتادی تا کودکی یتیم از تو سواری بگیرد. تا بدانم که پس گرفتن حق ولو اینکه غصب کننده آن، آن را مهر همسرش کرده باشد یعنی چه و چرا عدالت استثناء ندارد حتی برای کسی که سابقه ای طولانی در دوستی با تو و خدمت به اسلام داشته باشد.


السلام علیک یا میزان الاعمال

نظرات 1 + ارسال نظر
خدارحمی سه‌شنبه 17 آذر‌ماه سال 1388 ساعت 02:58 ب.ظ

سلام
مطلب بسیار با معنی و جالبی بود

سوالی که باید پرسید این است که واقعا نظام و کشور به کجا می رود ؟نظامی که با آن همه هزینه جانی و مالی به ثمر نشست چه سرانجامی پیدا می کند ؟

ممنون،
به نظر من اگر عقلانیت حاکم شود می توان امیدوار بود، وگرنه یا به سمت استبداد شدید و یا به سمت شکست ساختارهایی می رود که دوباره ساختن آنها باز هم به مردم هزینه تحمیل خواهد کرد، خدا عاقبت مارا ختم به خیر کند

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد